στρεβλόστομος

-ον, Μ

1. αυτός που έχει στραβό στόμα

2. (κυρίως με μτφ. σημ.) αυτός που μιλάει διεστραμμένα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < στρεβλός + -στομος (< στόμα), πρβλ. αθυρό-στομος].